એ અલ્લડ છોકરી આટલી બધી જીદ પણ સારી નહીં , કહેતા નીરવ મેદાનની એ બેન્ચ પર બેસી જાય છે.

સવારનો સમય હતો અને તે રનીંગ માટે મેદાનમાં આવેલ,વાતાવરણ શાંત અને શુદ્ધ હતું.તે હાંફતો હતો ,પરસેવે રેબઝેબ બેન્ચ પર બેસેલ નીવા ને કહેતો હતો કે એ ખૂબ જીદ્દી છે.

નીવા , અલ્લડ હતી, પોતાની લાઈફમાં મસ્ત. તેને જે ગમે એ કામ કરતી ,બિન્દાસ રહેતી. તેણે તેની લાઈફના રુલ્સ જાતે બનાવેલ, પોતાનાથી ઓનેસ્ટ અને રીઅલ રહેવું એજ એનો સિદ્ધાંત.નીરવ તેનો બેસ્ટ ફ્રેન્ડ. નીરવ સામે બધું બકબક કરી દેતી વિના કોઈ ફિલ્ટર રાખી પણ માનતી કોઈનું નહીં સિવાય પોતાની જાતનું.

આજકાલ નીવા ને અજીબ ઘેલું ચડેલ. કોઈને પસંદ કરી બેઠેલ, કદાચ મોહ હશે એવું નીરવને લાગતું અને એ નીવાને સમજાવતો કે ખોટી જીદ પકડીને બેઠી છે, એવા સબંધમાં આંધળી થઈ રહી છે જે તેને પીડા સિવાય કશું નહીં આપે.નીરવ ઠરેલ, સમજુ માણસ, નીવાની રગેરગથી વાકેફ, તેને ખબર હતી કે નીવા એક એવા દલદલમાં જઈ રહી છે જ્યાંથી તે પોતે ઇચ્છશે તો પણ બહાર નહીં નીકળી શકે.પછી શું થશે?દલદલ એને અંદર ખેંચી લેશે,શ્વાસ રૂંધાતા જશે,જીવન ટૂંકાવા મડશે, અસ્તિત્વ છીનવાઈ જશે, દલદલની અંદર તો પ્રકાશ ના હોય ને, ચારેબાજુ અંધકાર છવાઈ જશે અને જ્યારે સાવ હાર માની લેશે ત્યારે ચમત્કાર થશે.ક્યારેક પોતાનો સંપૂર્ણ ત્યાગ જ પોતાનાથી મેળાપ કરાવે છે. કોઈ અજાણી મદદ જાણે ઈશ્વર આપી જાય છે.દલદલથી બહાર વધુ પરિશુદ્ધ થઈ જાત નીકળે છે.તો નીરવની આવી થિયરી હતી નીવા ને લઈને, છતાં દોસ્ત હતોને ,પોતાનાથી થતા એટલા સમજાવવાના પ્રયાસ તે કરતો,હંમેશા હાર મળતી કેમકે સામે એ અલલ્ડ છોકરી નીવા હતી જેણે પોતાના સિવાય કોઈના અવાજ ને સાંભળવાનું બંદ કરી દીધેલ.

ક્યારેક તો એ નીરવને કહેતી ,હું કદાચ ખુદને બરબાદ કરી દઈશ આ રસ્તા પર જતાં, છતાં રોકી નથી શકતી એ માણસ ને ચાહવામાં.કદાચ એ ઠોકર ખાઈને પડીશ ત્યારે જ સંભળીશ, અને તું જોજે નીરવ જાતે સંભળીશ, તું ચિંતા ના કર કેમકે મારી પોતાની અંદર એના માટે આ જે પણ ભાવના છે એને હું નથી સમાવી શકતી,એને વહેવડાવવી જ પડશે,મારી અંદર રાખીશ તો હું ઘૂંટાઈ જઈશ.મેં નહોતું ઇચ્છયું આ બધું, આ થઈ રહ્યું છે અને તને થશે ત્યારે તું જાણીશ કે આ એક સારો અનુભવ છે અને તું જ કહે છે ને જર્ની બ્યુટીફૂલ હોય ભલે ને ડેસ્ટિનેશન આપણી ઇચ્છામુજબ ન હોય તો હું જર્ની એન્જોય કરું છું ભલે તારા મુજબ ડેસ્ટિનેશન ઇચ્છનીય નહીં હોય.અને જે પણ ડેસ્ટિની હશે એને સ્વીકાર પણ કરીશ.

નીરવ ચૂપ થઈ જતો, શુ દલીલ કરવી આ છોકરી જોડે,એ માનવાની નથી ,એને કરવું હશે એ જ કરશે.આજે સવારે પોતે રનીંગ કરીને બેન્ચ પર બેસેલ વિચારમગ્ન નીવા ને જોઈને ફરી સમજવવાની કોશીશ ફરી કરી રહ્યો હતો પણ એ તો ,

નીરવ , તું આને જીદ કહે છે,મારા માટે એ સહજ છે...નીરવ આંખો ફાડીને જુએ છે ત્યારે એ ફરી હસતા હસતા કહે છે , સવાર સવારમાં આપણે એકબીજાને ભાષણ આપવાનું નથી ઓકે? ચલ તારી રનીંગ પુરી થઈ ગઈ ને તો આપણે નીમ શોટ્સ પીઇએ કહી એ ઉભી થઈને પોતાની મસ્તીમાં ચાલવા મંડી.નીરવ તેને જતા જોઈ રહ્યો અને નીવા એ પાછળ ફરી બોલાવ્યો ત્યારે એ ઉભો થઇ તેની સાથે થવા ફરી દોડ્યો.

સમાપ્ત.